Sonsuza dek yaşar

Senden korkanlar beni görünce sevinsin,
Çünkü senin sözüne umut bağladım.

Biliyorum, ya RAB, hükümlerin adildir;
Bana acı çektirirken bile sadıksın.

Ben kuluna verdiğin söz uyarınca,
Sevgin beni avutsun.

(Mezmurlar 119:74-76)

O’nun çağrısından doğan umudu, kutsallara verdiği mirasın yüce zenginliğini ve iman eden bizler için etkin olan kudretinin aşkın büyüklüğünü anlamanız için, yüreklerinizin gözleri aydınlansın diye dua ediyorum. Bu kudret, Tanrı’nın, Mesih’i ölümden diriltirken ve göksel yerlerde sağında oturturken O’nda sergilediği üstün güçle aynı etkinliktedir.

(Efesliler 1: 18-20)

Kölelik boyunduruğu altında olanların hepsi kendi efendilerini tam bir saygıya layık görsünler ki, Tanrı’nın adı ve öğretisi kötülenmesin.

Efendileri iman etmiş olanlarsa, nasıl olsa kardeşiz deyip efendilerine saygısızlık etmesinler. Tersine, daha iyi hizmet etsinler. Çünkü bu iyi hizmetten yararlananlar, sevdikleri imanlılardır. Bu ilkeleri öğret ve öğütle.

(1. Timoteos 6: 1-2)

Ama kardeşler, siz karanlıkta değilsiniz ki, o gün sizi hırsız gibi yakalasın.

Hepiniz ışık çocukları, gündüz çocuklarısınız. Geceye ya da karanlığa ait değiliz.

Öyleyse başkaları gibi uyumayalım, ayık ve uyanık olalım.

Çünkü uyuyanlar gece uyur, sarhoş olanlar da gece sarhoş olurlar.

Gündüze ait olan bizlerse, iman ve sevgi zırhını kuşanıp başımıza miğfer olarak kurtuluş umudunu giyerek ayık duralım. Çünkü Tanrı bizi gazaba uğrayalım diye değil, Rabbimiz İsa Mesih aracılığıyla kurtuluşa kavuşalım diye belirledi.

Mesih bizler için öldü; öyle ki, ister uyanık ister uykuda[a] olalım, O’nunla birlikte yaşayalım. Bunun için şimdi yaptığınız gibi, birbirinizi yüreklendirip ruhça geliştirin.

(1. Selanikliler 5: 5-11)

Kimsenin ekmeğini karşılıksız yemedik. Herhangi birinize yük olmamak için uğraşıp didindik, gece gündüz çalıştık.

Yardımlarınızı hak etmediğimiz için değil, izleyebileceğiniz bir örnek bırakmak için böyle yaptık.

(2. Selanikliler 3: 8-9)

Baba’nın Oğlu’nu dünyanın Kurtarıcısı olarak gönderdiğini gördük, şimdi buna tanıklık ediyoruz. Kim İsa’nın Tanrı’nın Oğlu olduğunu açıkça kabul ederse, Tanrı onda yaşar, o da Tanrı’da yaşar.

(1. Yuhanna 4: 14-15)