Kefaret

Kefaret ne demek? Kefaret nasıl ödenir?
İşlenmiş olan bir günahı, Tanrı’nın bağışlaması umuduyla, Tanrı’ya ödenen mal veya bedeldir. Örtmek, silmek ve yok etmek anlamına gelir.
Kefaret konusunun Tevrat, Zebur ve İncil’de nasıl yazıldığına bakalım:
Adem ve Havva günah işlediğinde Tanrı, onlar için deriden giysiler sağladı. (Yar 3:21) Günler geçti. Bir gün Kayin toprağın ürünlerinden, Habil de sürüsüne ilk doğan hayvanlardan Rab’be sunu getirdi. (Yar 4:1-5). Tanrı, sadece Habil’in sunduğu ilk doğan kurbanını kabul etti. Nuh’un zamanında; tufanın sonunda sular çekildi ve toprak tümüyle kurudu. Nuh, Rab’be bir sunak yaptı. Orada bütün temiz sayılan ve kusursuz olan hayvanlardan kurban sunuldu ve kurbanın güzel kokusu ile Rab hoşnut edildi. (Yar 8:1-21)

Tanrı, günahların örtülmesi için geçici olarak; kusursuz ve eksiksiz olan bir hayvanın kurban edilmesini istedi. (Lev 4:35, 5:10)
Hayvan kurban edilmesi fedakarlığı, Kutsal Kitap’ta bulunan önemli bir temadır. Çünkü “kan dökülmeden günah affedilmez. (İbr 9:22)
Tanrı, neden Tevrat ve Zebur’da hayvan kurbanları istedi?
Tanrı; kendi halkına, kendisinin öngördüğü belirli gösterilere göre sayısız fedakârlık yapmayı önerildi. Birincisi hayvanın kusursuz olması, ikincisi fedakârlığı sunan kişinin hayvanla özdeşleşmesi gerekiyordu. Üçüncüsü ise hayvanı sunan kişi bunun üzerine ölüm vermek zorundaydı. Bu kurban eylemleri, günahın üzerini ‘geçici’ olarak örtmeyi sağlayan sunulardı. Kefaret için çağrılan, affedilmeyi ve günahın ‘tamamen’ uzaklaştırıldığını göstermektedir.

Öyleyse hala hayvan kurbanlar sunmak zorunda mıyız?
Hayvan kurbanlar sona erdi. Çünkü İsa Mesih, nihai ve kusursuz fedakârlıktı. İncil’de birçok nedenden İsa’ Mesih’in, nihai fedakârlık olarak kurban edildiği yazılıyor. Isa Mesih; kendisi Tanrı’nın Oğlu, günahsız, lekesiz, kusursuz olan kutsaldır. Kusursuz ve lekesiz bir kuzu olarak tanımlanır. (1.Pe 1:19)

İsa Mesih, tüm günahlar için nihai kurban olarak seçildi. Peki neden?
Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı’nın yüceliğinden yoksun kaldı. İnsanlar, İsa Mesih’te olan kurtuluşla, Tanrı’nın lütfuyla, karşılıksız olarak aklanırlar. Tanrı, Mesih’i; kanıyla günahları bağışlatan ve imanla benimsenen kurban olarak sundu. Böylece adaletini gösterdi. Çünkü sabredip daha önce işlenmiş günahları cezasız bıraktı. Bunu, adil kalmak ve İsa’ya iman edeni aklamak için şimdiki zamanda kendi adaletini göstermek amacıyla yaptı. (Rom 3:23-25)

İsa Mesih her yönden denendi ve hiç günah işlemedi. Çünkü baş kâhinimiz; zayıflıklarımızda bize yakınlık duymayan biri değildir; tersine, her alanda bizim gibi denenmiş, ama günah işlememiştir. O, kurban edildi. “Bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi, Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza O’na verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.”(Ysa 53) İsa Mesih, tüm günahı kendi üzerine alıp temizledi. Bu nihai bir fedakârlıktı!

Peki ama İsa, neden nihai Kurtarıcı’ydı?
“Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlu’nu verdi. Öyle ki, O’na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın, hepsi sonsuz yaşama kavuşsun. (Yuh 3:16)
Bizim günahlarımız için fedakârlık yapıp kendini kurban eden ve bizim için sonsuz yaşama yol açan kurtarıcıdır.

Bize gösterdiği sevgisiyle Kurtuluşumuzu satın aldı ve günahlarımız affedildi. Bizim yerimize Kendisini kefaret olarak sundu. İsa Mesih’in ödediği bedelden dolayı biz özgürlüğe kavuşturulduk ve kefaretimiz tamamlandı.
Bizler, ancak son kurban olan İsa Mesih’in kanıyla günahlarımızdan temizlenir ve bağışlanırız.

Dua ile başla.